Τα πάνω-κάτω έφερε στον κόσμο μας μια γυναίκα πρόσφυγας, που επισκεφτήκαμε πρόσφατα σε έναν καταυλισμό κοντά στην Αθήνα. Η γυναίκα ζει σε μια σκηνή ενός ατόμου και ειδικά αυτή την περίοδο, οι συνθήκες είναι δύσκολες, καθώς το κρύο του χειμώνα είναι τσουχτερό. Σκοπός της επίσκεψης μας ήταν να της δώσουμε ένα μικρό δώρο και παράλληλα να την ενθαρρύνουμε μέσω της προσευχής. Όταν τη ρωτήσαμε για τυχόν πρόσθετες ανάγκες, αναφώνησε με μεγάλη ευγνωμοσύνη και χαρά ότι δεν στερείται τίποτα και ότι ο Θεός είναι γενναιόδωρος μαζί της!

Η επίσκεψη, λοιπόν, ανατράπηκε, όταν μας είπε πως είχε κάνει μια λίστα με τα ονόματα των προσφύγων με τις μεγαλύτερες ανάγκες στον καταυλισμό της και ότι συνεργάστηκε με την εκκλησία της για να μαζέψει τα απαραίτητα είδη για αυτούς. Το σχέδιό τους ήταν να μοιράσουν αυτά τα δώρα και να προσευχηθούν μαζί με τους άλλους πρόσφυγες. Ήταν πραγματικά εκπληκτικό το γεγονός ότι παρά τη δική της αβεβαιότητα για το μέλλον και τις προσωπικές της ανάγκες, εκείνη έψαχνε τρόπους για να δείξει τη γενναιοδωρία της και τη φροντίδα της στους συνανθρώπους της. Φύγαμε έκπληκτοι και ενθαρρυμένοι, συνειδητοποιώντας ότι μας είχε μόλις δείξει πώς να είμαστε ακόλουθοι του Ιησού έμπρακτα.

Φιλιππησίους 2: 3-4

…αλλά με ταπεινοφροσύνη, θεωρώντας ο ένας τον άλλον ότι υπερέχει από τον εαυτό του. Kάθε ένας να μη αποβλέπετε στα δικά του, αλλά κάθε ένας ας αποβλέπει και σ’ εκείνα που είναι των άλλων.